تاریخچه دانشگاه
در سال 1348 توسط زنده یاد سید حسین فلاح نوشیروانی با اهداء شانزده هکتار زمین و یازده هزار متر مربع فضای آموزشی این مجموعه تأسیس گردید.
در سال 1352 با موافقت شورای گسترش با عنوان مدرسه عالی تربیت دبیر فنی آغاز به کار کرد و بر همین اساس در رشته های ساختمان، برق و مکانیک اقدام به پذیرش دانشجو به عنوان لیسانس دبیر فنی جهت همکاری با آموزش و پرورش نمود.
در سال 1371 دانشکده فنی و مهندسی نوشیروانی دانشگاه مازندران به عنوان تنها دانشکده فنی و مهندسی در استان مازندران و گلستان در دوره های کارشناسی مهندسی عمران، برق، شیمی و مکانیک و در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا اقدام به پذیرش دانشجو نمود.
در سال 1383 مجتمع آموزش عالی فنی و مهندسی نوشیروانی با 4 دانشکده عمران، برق و کامپیوتر، شیمی، مکانیک و یک گروه علوم پایه در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا اقدام به پذیرش دانشجو نمود.
در سال 1385 همراه با سفر رئیس جمهور و با تائید شورای وزیران این مجتمع به دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل ارتقا یافت.
در سال 1376 به دستور و تاکید حضرت آیت ا.. روحانی نماینده معظم ولی فقیه در استان مازندران و با انتخاب هیات امنای مردمی و دولتی موسسه مشارکتهای مردمی جهت توسعه دانشگاه تاسیس گردید. مشارکتهای مردمی با تبدیل شدن این مجموعه به مجتمع فنی و مهندسی نشاط و اشتیاق خاصی گرفته است. به یاری خداوند متعال این پشتیبانی با تبدیل این مجتمع به دانشگاه تاسقف یکصد میلیارد ریال ادامه یافت.
زنده یاد سید حسین فلاح نوشیروانی با اهداء شانزده هکتار زمین و یازده هزار متر مربع فضای آموزشی این مجموعه را تاسیس کرد. از آن زنده یاد بیش از 44 اثر اعم از انستیتو تکنولوژی، هنرستان، زایشگاه، محل نگهداری کودکان بی سرپرست، آسایشگاه معلولین، پارک، حمام و ... به یادگار مانده است. بزرگترین آرزوی آن مرحوم ایجاد دانشگاه صنعتی در بابل بود.
این دانشگاه در زمینی به مساحت 17 هکتار توسط مرحوم سیدحسین فلاح نوشیروانی در سال 1348 تأسیس و در سال 1352 تحت عنوان انستیتو تکنولوژی اقدام به جذب دانشجو کرد.
به برکت نیت خیرخواهانه واقف، این دانشگاه پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری با سرعت و شتاب زیاد طی نمود و تحت عنوان دانشکده تربیت دبیر فنی در سال 1373 و دانشکده فنی و مهندسی در سال 1378 و مجتمع آموزش عالی در سال 1385 در رشته‌های مهندسی عمران، مکانیک، برق ادامه فعالیت آموزشی و تحقیقاتی داده است.
در سال 1385 و در تاریخ 16/9/85 با تشکیل اولین جلسه هیأت دولت استانی نقطه عطفی در ادامه فعالیت‌های تحقیقاتی و آموزشی دانشگاه بوجود آمد، به‌طوری‌که براساس یکی از مصوبات این هیأت دولت در استان مازندران، مجتمع آموزش عالی فنی و مهندسی نوشیروانی بابل از پیکره اصلی خود یعنی دانشگاه مازندران جدا شده و به دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل ارتقاء یافت.
نکته قابل توجه در این مصوبه، مشروط بودن آن به تأیید شورای گسترش آموزش عالی بوده است که بلافاصله پس از یک ماه از مصوبه هیأت دولت استان و براساس شاخص‌های علمی، آموزشی و تحقیقاتی به تأیید شورای گسترش رسید که همزمان نیز مجلس شورای اسلامی در بودجه سال 1386، با ردیف بوجه‌ای مستقل آن موافقت نموده است.
در ادامه تکمیل روند مستقل‌سازی در سال 1387 این دانشگاه دارای سرپرست دانشگاه از طرف وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری شد و در حقیقت پس از آن، این مجموعه به عنوان یک دانشگاه صنعتی مستقل و تنها دانشگاه صنعتی در خطه سرسبز شمال محسوب گشته است.
هم‌اکنون این دانشگاه دارای پنج دانشکده به نام‌های دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر، دانشکده مهندسی عمران، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی شیمی و دانشکده علوم پایه می‌باشد که حدود چهار هزار نفر دانشجو می‌باشد که یک چهارم دانشجویان آن در مقطع تحصیلات تکمیلی و بقیه دانشجویان در مقطع کارشناسی مشغول تحصیل می‌باشند.
حاج علی اکبر شهیری مدیر عامل و هیات مدیره صندوق قرض الحسنه حضرت ولی عصر (عج) بابل، کمکهای زیادی در جهت توسعه مجتمع نمود. صندوق در سال 1376 قدم پیش نهاد و با تدوین اساسنامه و انتخاب خـّیرین و تأسیس موسسه مشارکتهای مردمی در توسعه مجتمع موضوع تهیه طرح جامع توسعه بیست ساله مجتمع را پیگیری نمود. تا کنون مجموع آوردهای نقدی و غیرنقدی موسسه از مرز 26 میلیارد ریال گذشته است. خرید 2500 متر مربع زمین در ضلع جنوبی مجتمع و اضافه نمودن آن به مجتمع، احداث ساختمان تحصیلات تکمیلی، خرید تجهیزات خوابگاهی از جمله کمکهای این موسسه به مجتمع می باشد.